|
De ogen van een kromsnavel |
|
|
|
|
Geschreven door Frank Eindhoven
|
|
Saturday 20 October 2007 |
Hierbij een artikel over het verschil tussen mensen en vogels in het zien van objecten en beelden van bijvoorbeeld een televisie.
De mens is fysiek niet "ingericht" voor het waarnemen van zéér snel bewegende objecten. Dat hoeft ook niet want het is voor ons dagelijks voortbestaan niet noodzakelijk dat wij kunnen zien hoe bv een kokosnoot precies splijt op het moment dat we hem tegen een scherpe kei slaan. Als de schaal maar openbreekt toch ? Is het strikt noodzakelijk dat wij zéér snel bewegende objecten kunnen registreren ? Amper, want zo snel gaan we zelf ook niet, de kans dat we met 100 kilometer per uur tegen een boom lopen is gering ( in de auto is dat een ander verhaal, maar we zijn niet met wieltjes geboren ).
Voor bv. een uil is het strikt noodzakelijk dat-ie op bv 50 meter afstand een veldmuisje kan zien lopen, en deze desgewenst in het pikkedonker ook nog in volle vlucht kan grijpen. Het menselijk netvlies ( retina, het gedeelte van het binnenoog dat licht registreerd )heeft maar één zogeheten "gele vlek" waarmee we kleur en scherpte kunnen registreren. Kijken we niet toevallig recht naar het onderwerp dat we volgaarne scherp en in kleur zouden willen zien, dan zien we het dus niet scherp en in kleur. Bij een vogel is dat al heel anders. Vogels hebben meerdere "gele vlekken" en kunnen met één oog dus meerdere dingen scherp (en in kleur) zien en zelfs diepte schatten. Kun je nagaan wat ze met twee ogen kunnen zien. Vogels hebben veel beter zicht dan de mens. Een vogel met drie keer zo veel informatie uit één oog, speelt zich voor de mens in de buitenwereld alles zes keer zo langzaam af. Om het makkerlijker uit te leggen neemt het menselijk oog beweging waar bij een verversingsfrequentie vanaf zo'n 50 hertz (televisie) en meer. In dit geval het aantal beeldverversingen per seconde, het aantal keren per seconde dat je (hele) beeld (zicht) opnieuw wordt gevuld. Wij zien de 50 hertz beeldverversing van de televisie niet vanwege de imperfectie van onze ogen; het beeld ververst sneller dan wij (kunnen) registreren. Wij zien alleen het resultaat dat iedere keer anders is en interpreteren dat als beweging. Maar we zien geen beweging, maar stilstaande beelden die heel snel vervangen worden.
Dan is het ook duidelijk waarom veel dieren niet geinteresseerd zijn in onze tv; dieren zien die beeldverversing namelijk wel en kunnen geen chocola maken van al die stilstaande beelden achter elkaar. Bron: Aktueel |
